Η τηλεψήφος φέρνει τα κάτω πάνω

Η κουβέντα του νεαρού δικηγόρου Μιχάλη, ότι «Η σημερινή υπερτεχνολογία, σχημάτισε αόρατα κέντρα δύναμης που κουμαντάρουν την πολιτική. Ζούμε σαν υποταχτικοί μιας τυραννίας, που δεν φαίνεται, μα είναι πανίσχυρη.», στην τελευταία συζήτηση που είχε γίνει στο καφενείο της Πολυξένης, είχε προκαλέσει την αντίδραση του Κωσταντή, που αναρωτήθηκεί εάν η εξέλιξη της τηλεπικοινωνίας είναι τελικά για το καλό, ή για το κακό, των απλών ανθρώπων.
Ο κοσμογυρισμένος κυρ Βασίλης είχε προθυμοποιηθεί να του απαντήσει, μα δεν τον άφησαν. Βρήκε, λοιπόν, ευκαιρία μόλις ξανάσμιξε η παρέα τους να πει την γνώμη του :
«Οι πρόγονοί μας έλεγαν πως άμα πλησιάζει η μεγάλη θύελλα, ούτε τους κινδύνους της έχει νόημα να εξορκίζεις, ούτε αυτήν να ψάχνεις πως θα σταματήσεις. Μα ούτε και προλαβαίνεις να οχυρωθείς, ελπίζοντας ότι η ορμή της θα είναι κατώτερη από την προστασία σου. Το πιο φρόνιμο, που μπορείς να κάνεις, είναι να καταφέρεις να χρησιμοποιήσεις την δύναμη, που σε απειλεί, σε δυναμική προστασία σου. Και αυτό έκαναν στις προοδευμένες δημοκρατίες.
Όταν κατάλαβαν, οι άλλοι λαοί, ότι η τεχνολογία πάει να τους φέρει τούμπα, έκαναν νέους θεσμούς, όχι για να την σταματήσουν, αλλά για να την εκμεταλλευθούν. Εγώ δεν είμαι ειδικός, για να σας το αναλύσω, μα ξέρω ότι με την τηλεψήφο, που τους επέτρεψε η τεχνολογία, όχι μόνον κράτησαν το κουμάντο στα χέρια τους, αλλά το δυνάμωσαν κιόλας. Με την δυνατότητα που τους δίνει να ψηφίζουν, όπου κι αν είναι, από το σπίτι τους ή το μαγαζί τους, μπορούν να παίρνουν αποφάσεις μόνοι τους. Δεν επιτρέπουν πια στους άρχοντες, ή στα διάφορα κέντρα, να αποφασίζουν γι αυτούς.
Η έξυπνη κάρτα πολιτικής συμμετοχής, που έχουν, είναι όπως αυτή που πληρώνεις τα διόδια χωρίς να σταματάς, ή το διαρκές εισιτήριο του λεωφορείου που δεν βγάζεις κάθε φορά καινούιο, ή αυτή που θα ενημερώνει το γιατρό για το ιατρικό σου ιστορικό, σε περίπτωση ατυχήματος. Είναι η κάρτα η οποία στηρίζεται στην τεχνολογία και επιτρέπει την κυριαρχία των απλών ανθρώπων. Εκτός, δηλαδή, των ατομικών κωδικών για την Εφορία, υπάρχουν και για την λειτουργία της Δημοκρατίας.
Είναι φανερό ότι για να δοθούν δυνατότητες στους απλούς ανθρώπους, να συμμετέχουν σε ψηφοφορίες που αφορούν τη δημόσια ζωή, πρέπει να υπάρχει ανάλογη εκπαίδευση. Οι ευκαιρίες συμμετοχής, ούτε πολύ περιορισμένες πρέπει να είναι, ούτε αλόγιστα πρέπει να χρησιμοποιούνται, διότι υπάρχουν και κίνδυνοι από την χρήση της, όπως από κάθε καινούριο φάρμακο ή εργαλείο. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν πρέπει να αρχίσουμε να το μαθαίνουμε.»

Ο Πέτρος, ο πρόεδρος του Ηλιόφωτου, έχοντας ακούσει όσα είπαν οι άλλοι, θέλησε να ξεκαθαρίσει ότι για κάτι στραβό που γίνεται, ποτέ δεν φταίει ένα καινούριο εργαλείο από μόνο του. Φταίει ο τρόπος που το χρησιμοποιεί ο άνθρωπος. Με πολλή περίσκεψη, λοιπόν, ξεκίνησε και είπε :
« Η τηλεψήφος, που τώρα μας επιτρέπει η τεχνολογία, μπορεί να γεννήσει την πιο καταπληκτική δημοκρατία, ή να προκαλέσει την πιο αβάσταχτη τυραννία. Εξαρτάται από το αν εμείς οι απλοί άνθρωποι, θέλουμε την υπερηφάνεια του να είμαστε οι αφέντες των Μέσων, ή τη βολή μας, με το να παραμένουμε δούλοι τους. Από αν θα τα χρησιμοποιήσουμε, για να ενωθούν οι φωνές όλων μαζί, για την αντιμετώπιση του όποιου επίδοξου αφέντη, ή θα παραμείνει ο καθένας απομονωμένος και θα δέχεται την καθοδήγησή του.
Είναι φανερό ότι το πολιτικό νταραβέρι, πρέπει να προσαρμόζεται στις εξελίξεις της τεχνολογίας, μα με κανένα τρόπο δεν πρέπει να υποβαθμίζεται η αξία της φυσικής παρουσίας και του ζωντανού λόγου του απλού ανθρώπου.
Πρέπει να προστατευθούν, διότι μέσα από τις συζητήσεις μικρών και μεγάλων παρεών, που οι άνθρωποι αλληλογνωρίζονται, διαμορφώνονται οι δρόμοι που ακολουθούν οι κοινωνίες. Και οι κοινωνικές επιλογές δεν αλλάζουν, μετά, εύκολα.
Στην ηλεκτρονική επικοινωνία λείπει η ζεστασιά της χειραψίας, το βύθισμα μέσα στη ματιά του άλλου, ο αέρας της κίνησης του σώματος.
Η σύγχρονη υπερτεχνολογία σε βοηθά να μαθαίνεις πάρα πολλά πράγματα, μα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την απλή συζήτηση, που ο ένας άνθρωπος επηρεάζει τον άλλο. Η επικοινωνία των ανθρώπων πρόσωπο με πρόσωπο, , πρέπει να διαφυλαχθεί με κάθε τρόπο, διότι αυτή είναι που κάνει την δημοκρατία ουσία και όχι τύπο.
Πρέπει να καταλάβουμε όλοι, ότι η Λαϊκή Κυριαρχία δεν γίνεται πράξη με τα ηλεκτρονικά «ναι» και «όχι». Η αριθμητική έκφραση της θέλησης των απλών ανθρώπων δεν είναι πραγματική, αν δεν έχει προηγηθεί η θέρμη, ή ο θυμός, της προσωπικής κουβέντας, που γεννά συναισθήματα και παράγει συμπεριφορές. Αυτά φέρνουν κοντά ή απωθούν, δένουν ή διαχωρίζουν, τους ανθρώπους. Η πιο τέλεια εικόνα δεν παύει να είναι εικόνα και δεν αντικαθιστά την φυσική παρουσία του ανθρώπου. Εξ άλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η δημοκρατία απαιτεί να εκφραζόμαστε σαν άτομα με όνομα και όχι σαν απλοί αριθμοί.»

Ο Γιάννης, που σαν μηχανικός έβλεπε πάντα την πρακτική πλευρά των θεμάτων, συνέχισε την συζήτηση, λέγοντας :
«Είναι σίγουρο, ότι με την μεγάλη πρόοδο στην τηλεπικοινωνία, θα αλλάξουν μορφή και διαδικασίες τα ίδια τα πολιτεύματα. Το ζητούμενο είναι να γείρει η ζυγαριά, προς την μεριά του κουμάντου των απλών ανθρώπων. Να τους δίνονται νέα δικαιώματα, για να μπορούν να παίρνουν περισσότερες πρωτοβουλίες, μα και να σηκώνουν μεγαλύτερες ευθύνες.
Το καλύτερο θα ήταν να καταλάβουν οι ίδιοι οι άρχοντες και να πάρουν απόφαση, ότι η ευκολία της επικοινωνίας, ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους, θα περιορίσει το δικό τους κουμάντο. Ότι έχει έρθει ο καιρός που οι απλοί άνθρωποι, δεν θα είναι πια σήκω–κάτσε, αλλά θα συνεννοούνται κατ ευθείαν μεταξύ τους, για το κουμάντο του τόπου και θα δίνουν αυτοί διαταγές στους άρχοντες, για το τι πρέπει να κάνουν. Θα αντιστέκονται στις ψεύτικες προστασίες και υποσχέσεις και θα αποφασίζουν, οι ίδιοι, για την ζωή τους, μέσω δυνατοτήτων, που θα τους παρέχει η αλματώδης πρόοδος της επικοινωνιακής τεχνολογίας.
Νέοι συνταγματικοί θεσμοί, θα βάζουν στη διάθεση των απλών ανθρώπων, τις νέες επικοινωνιακές δυνατότητες, που προσφέρει η τεχνολογία. Με νέα θεσμικά κίνητρα θα ανακαλύψουν νέους δρόμους, θα αναγνωρίσουν νέους τρόπους και θα επιτύχουν νέους στόχους, για το κουμαντάρισμα του τόπου.
Αν οι άρχοντες, που ψηφίζαμε, παραδόθηκαν στην εξουσία της τεχνολογίας και των ιδιοκτητών της, είναι η ώρα οι απλοί άνθρωποι να πάρουν πάλι το κουμάντο στα χέρια τους με την βοήθεια της ίδιας της τεχνολογίας, που τους απειλεί. Αντί να τους χρησιμοποιεί αυτή, όπως μέχρι τώρα, θα την βάλουν αυτοί στη δούλεψή τους και θα δείξουν την δύναμη της Λαϊκής Κυριαρχίας.»

Οι κουβέντες του Γιάννη, γεμάτες από πίστη στην δύναμη των απλών ανθρώπων, μέρεψαν τις ανησυχίες όλων, που από εκεί που έβλεπαν την τεχνολογία σαν μπαμπούλα, τώρα την έβλεπαν σαν ένα δυνατό εργαλείο στη δούλεψή τους. Παράγγειλαν, λοιπόν, καινούργιες ρακές και άρχισαν πειράγματα μεταξύ τους, γεμάτοι αισιοδοξία, για ένα καλύτερο αύριο.