Τεχνολογία και πολιτική επικοινωνία

Το βαπόρι της γραμμής έμπαινε φουλαριστό μέσα στο λιμάνι του Ηλιόφωτου.
Ο καπετάν Ηλίας, συνταξιούχος πια, θαύμαζε το πώς έστριβε, επί τόπου, το πλοίο και έδενε στον προβλήτα, μέσα σε δυο λεπτά. Στην εποχή του χρειαζόταν δεκαπλάσιο χρόνο. Δεν είναι καλύτεροι οι καινούριοι καπεταναίοι, μονολόγησε, μα τους βγάζει παλληκάρια η τεχνολογία, που έχει κάνει θαυμαστή πρόοδο, σε κάθε κομμάτι της ζωής μας.
Ήταν λίγες μέρες μετά την συζήτηση που είχαν για την τηλεόραση, που με τις νέες εφαρμογές της επιστήμης, είχαν όλοι παραδεχθεί, ότι είχε αποκτήσει πολύ μεγάλη δύναμη, τόσο για το καλό, όσο και για το κακό.
Στην πολιτική, ιδιαίτερα, έφερε τα πάνω κάτω, σχολίασε ο Μενέλαος, ο παληός άρχοντας. Μα γιατί το λέτε αυτό τον ρώτησε, με σεβασμό, ο νεαρός Βαγγέλης, που διψούσε να μαθαίνει νέα πράγματα. Ο Μενέλαος, αν και θεωρούσε ότι αφού είχαν συζητήσει τα της τηλεόρασης ήταν φανερό το γιατί, του είπε :
«Όταν οι άνθρωποι ήταν λίγοι κουβέντιαζαν για το κάθε τι μεταξύ τους, ο καθένας έλεγε την γνώμη του και ανάλογα στο ποιος έλεγε το πιο σωστό, συμφωνούσαν και οι άλλοι. Έτσι παίρνονταν οι αποφάσεις. Όταν, όμως, πλήθυναν και όριζαν άρχοντες- αντιπροσώπους τους, που ο καθένας τους μιλούσε για λογαριασμό πολλών, δεν αρκούσε η καλή γνώμη. Έπρεπε να έχει παράστημα, αυτός που ήθελε να είναι αντιπρόσωπος, να έχει δυνατή φωνή, να μιλά ωραία, να είναι τραβηχτικός μα και μαχητικός, για να τον εμπιστεύονται οι πολλοί να τους αντιπροσωπεύει.
Όλα, στην πολιτική, δηλαδή, εξαρτιόνταν από το πόσο ικανός και επιδέξιος ήταν αυτός που ασχολιόταν μαζί της. Τώρα, πια όμως δεν βγαίνουν στα μπαλκόνια οι άρχοντες, για να μιλούν στους μαζεμένους στην πλατεία. Πάνε στους σταθμούς της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου και λένε ό,τι θέλουν στους απλούς ανθρώπους, χωρίς ζήτω ή γιούχα, διότι τους παρακολουθούν από τις πολυθρόνες των σαλονιών τους, ή τις καρέκλες του καφενείου.
Δεν μετρά πια τόσο η ρητορεία του άρχοντα, όσο η επιτηδειότητα, των τεχνικών του σταθμού, να τον παρουσιάσουν τέλειο. Το μπαλκόνι έγινε οθόνη και η ορθοστασία στην πλατεία, πολυθρόνα στο σαλόνι. Με λίγα λόγια το μεγάλο πλεονέκτημα, για τον άρχοντα, δεν είναι πια τα χαρίσματα που του έδωσε η Φύση, αλλά το πόσο θα ξεγελάσουν τους απλούς ανθρώπους, με τα κόλπα τους, οι τεχνικοί των σταθμών, παρουσιάζοντάς τον για τέλειο.
Κι αυτό, βέβαια δεν χαρίζεται, αγοράζεται με τα χρήματα που δίνει ο άρχοντας στον ιδιοκτήτη του σταθμού, για να έχει την στήριξή του.
Αυτά εννοώ, όταν λέω ότι έφερε τα πάνω κάτω η τεχνολογία.»

Ο Δάσκαλος, με την σκέψη του ψηλά στις μεγάλες ιδέες, μόλις σταμάτησε ο Μενέλαος, θέλησε να επισημάνει μια καλή πλευρά της προόδου της τεχνολογίας, στην πολιτική.
«Παληά, μια νέα Ιδέα, για να την μάθουν οι απλοί άνθρωποι περνούσαν χρόνια και χρονάκια, διότι έπρεπε να πάει από στόμα σε στόμα, μέχρι τους ανθρώπους στα χωριά,. Τώρα, την μαθαίνουν και στο πιο μακρινό χωριό την ίδια στιγμή που θα την πει κάποιος. Και άμα έχει πραγματικό βάθος και σπουδαιότητα, τότε αμέσως συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των απλών ανθρώπων, που ενώνονται για να την υποστηρίξουν. Το άπλωμα κάθε Ιδέας που αξίζει, μέσα στην κοινωνία, δεν έχει ανάγκη από συστήματα και αρχηγούς. Όλοι την μαθαίνουν και την κουβεντιάζουν και στις πόλεις και στα χωριά και συμμετέχουν όλοι και στις συζητήσεις, που γίνονται και στις αποφάσεις, που παίρνονται. Παύουν πια οι διαταγές από τα κέντρα.
Αυτή η αλλαγή του σκηνικού είναι σίγουρα ένα τεράστιο βήμα, που προσφέρει η τεχνολογία, μα πρέπει να έχουμε το νου μας , διότι δεν είναι σίγουρο, αν θα είναι προς τα εμπρός, ή προς τα πίσω. Αν θα απλώνονται γρήγορα, οι καλές ή οι κακές Ιδέες.
Κι από την άλλη, να μην ξεχνούμε ότι θα εξακολουθούν πάντα να υπάρχουν οι φυσικές ανισότητες επικοινωνίας, προσωπικότητας και γενικώς επιδόσεων, μεταξύ των πολιτικών, έστω κι αν είναι, πλέον, δυνατό το τεχνολογικό τους αναποδογύρισμα.»

Ο Μιχάλης, ακούγοντας τον Δάσκαλο να μιλά, για το πόσο εύκολα μαθαίνονται οι καινούργιες ιδέες από τους απλούς ανθρώπους, θέλησε να προσθέσει πόσο η εξέλιξη της τεχνολογίας επηρεάζει και την ίδια την κοινωνία
Ήπιε, λοιπόν, λίγο νερό και μια γουλιά από τον καφέ του και είπε :
«Τα παληά θεμέλια, που στηρίζονταν οι κοινωνικές σχέσεις και ισορροπίες, μεταξύ των απλών ανθρώπων και των αρχόντων που έκαναν κουμάντο, τρίζουν πια και δεν αντέχουν να τις διατηρήσουν. Μικροί και μεγάλοι έχουν πέσει με τα μούτρα να μάθουν τους καινούριους τρόπους , με τους οποίους μιλούν ό ένας με τον άλλο, έχοντας πια καταλάβει την αξία τους.
Παρ όλο που η φυλή μας έχει πανέξυπνους ανθρώπους, είναι και πολλοί από τους ηλικιωμένους, που δεν ξέρουν να τους μεταχειρίζονται. Μέσα στις κοινωνικές ανισότητες, λοιπόν, μπαίνει και άλλη μια, πολύ σοβαρή. Από τη μια έχουμε αυτούς που μαθαίνουν τα πάντα κατ’ ευθείαν από το διαδίκτυο και γράφουν στα παπούτσια τους κόμματα και τηλεοράσεις, και από την άλλη εκείνους που ακολουθούν όσα τους λένε τα κόμματα και οι τηλεοράσεις. Αυτή η διαφορά, όμως, αναστατώνει την λειτουργία της ίδιας της δημοκρατίας μας. Στις καλές δημοκρατίες, ο ενημερωμένος άνθρωπος είναι ο καλός πολίτης. Όταν, όμως, η πληροφόρηση γίνεται από διαφορετικές πηγές, με διαφορετικούς σκοπούς, τότε τα πράγματα μπερδεύονται. Τότε δεν είναι οι άρχοντες που κουμαντάρουν, μα οι ιδιοκτήτες των πηγών της πληροφορίας. Ύπουλα και με βελουδένιους τρόπους, κάνουν αυτοί κουμάντο σε όλους. Και στους άρχοντες και στους απλούς ανθρώπους. Χωρίς ιδεολογίες, διαδίδουν αυτά που συμφέρουν τους ίδιους, χωρίς κανένας να μπορεί να αντισταθεί στα μέσα που διαθέτουν.
Σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, τα όποια μέσα επικοινωνίας υπήρχαν, σε κάθε εποχή, υπηρετούσαν την πολιτική. Η σημερινή υπερτεχνολογία, σχημάτισε αόρατα κέντρα δύναμης που κουμαντάρουν την πολιτική. Ζούμε σαν υποταχτικοί μιας τυραννίας, που δεν φαίνεται, μα είναι πανίσχυρη.»

Η απογοητευτική σκέψη, με την οποία σταμάτησε να μιλά ο συνήθως αισιόδοξος Μιχάλης, κίνησε την περιέργεια του δυναμικού Κωσταντή, που αναρωτήθηκε, φωναχτά, αν τελικά η υπερτεχνολογία είναι για το καλό, ή το κακό των απλών ανθρώπων. Την απορία του θέλησε να την λύσει ο κοσμογυρισμένος κυρ Βασίλης, μα οι άλλοι του είπαν ότι ήταν ώρα να σταματήσουν την σοβαρή συζήτηση και να συνεχίσουν την παρέα τους με πιο καθημερινές κουβέντες.
Οι ρακές που παράγγειλαν ήρθαν γρήγορα από την Πολυξένη και έδιωξε τις έγνοιες από το μυαλό τους.

(Visited 215 times, 1 visits today)

Προσθήκη νέου σχολίου

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *