Τελείωσαν τα ιστοριάκια

Το ιστοριάκι της περασμένης Τετάρτης, 12-7-2017, ήταν  το τελευταίο μιας έμμεσα εκπαιδευτικής σειράς για την λειτουργία μιας Δημοκρατίας όχι πια βολεμένων υπηκόων, αλλά υπεύθυνων πολιτών.

Κάποιοι θεώρησαν, όταν δημοσίευσα τα πρώτα ιστοριάκια, ότι οδηγούσαν στην ίδρυση ενός ακόμη νέου κόμματος, όμοιου με τα υπάρχοντα.

Ελπίζω να κατάλαβαν, όσοι τουλάχιστον διάβασαν κάποια από τα κείμενα, ότι στόχος μου ήταν να υπάρξει ένα νέο πνεύμα πολιτικής σκέψης. Να πάψουμε να αναζητούμε καλύτερους πολιτικούς και να αρχίσουμε να λειτουργούμε οι ίδιοι, ως υπεύθυνοι δημοκρατικοί πολίτες. Να χωρέσουμε στο μυαλό μας την σκέψη «Αυτή η λαθεμένη πολιτική επιλογή είναι δική μου και δεν θα την φορτώσω σε κανέναν»  Έτσι, θα αρχίσουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, απέναντι στους κανόνες της Δημοκρατίας και τότε αυτόματα θα αναδειχθούν και οι καλύτεροι πολιτικοί που αναζητούμε. Η Ελλάδα που μας ανήκει δεν είναι ένας απλός τόπος. Έχει την ευλογία του Θεού. Με πραγματική δημοκρατία θα έρθει και η ευλογημένη ώρα της ανθηρής οικονομίας.

Όσο για μένα, μου αρκεί να αισθάνομαι ότι ίσως ανήκω σ αυτούς τους πεισματάρηδες, που θεωρούσε ο Έλύτης ως εθνική παρηγόρια:

“Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας,
που μας πνιγεί από παντού,
παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι,
κάποιοι πεισματάρηδες
αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά” ..

Έ, τώρα πια η διάδοση των ιδεών, δεν περιορίζεται, ευτυχώς, σε καμαράκια. Απλώνεται πλατειά, μέσω της οθόνης, κι εγώ θα συνεχίσω να καταθέτω τις σκέψεις μου, με μικρά κειμενάκια, ελπίζοντας ότι βοηθώ στο να φυσήξει ένα δημοκρατικότερο πνεύμα στην πολιτική σκέψη των αναγνωστών τους.

Ευχαριστώ πολύ όσους τα διάβασαν, όσους έκαναν like  και περισσότερο, όσους τα κοινοποίησαν. Τις ενέργειές τους δεν τις θεωρώ τιμή για μένα, αλλά δική τους διάθεση και προσπάθεια για μια καλύτερη Δημοκρατία στην Ελλάδα