Η Πολιτική Επικοινωνία
Η πολιτική στις Δημοκρατίες στηρίζεται στην πλατειά επικοινωνία πολιτών και πολιτικών. Με την επικοινωνία και εμείς αποφασίζουμε σε ποιούς αναθέτουμε την άσκηση τής εξουσίας και εκείνοι μάς κατευθύνουν προς την ευημερία. Επι αιώνες υπήρξαν σταθεροί κανόνες για τον επιτυχή πολιτικό επηρεασμό, οι οποίοι εστηρίζοντο στα φυσικά χαρίσματα τής ευγλωττίας, τής πειθούς, στο περιεχόμενο τού λόγου, στην ελκυστικότητα τού ομιλητού κ.λ.π.. Η ανάπτυξη τής τεχνολογίας μετέθεσε το κύριο βάρος, τής πρόσφορης επικοινωνίας, απο το μέτρο τών προσωπικών ικανοτήτων τού πολιτικού, στο βαθμό τεχνολογικής εξέλιξης τού Μέσου που χρησιμοποιεί και την επιτηδειότητά του να εκμεταλεύεται τις δυνατότητες πού τού παρέχει. Μέσα σε δύο δεκαετίες αποδυναμώθηκαν οι κλασσικοί μέθοδοι επηρεασμού τού πλήθους και αλλοιώθηκε άρδην το πρότυπο τού ηγέτη. Η εξέδρα του ομιλητού έγινε τηλεοπτική οθόνη, το φανατισμένο πλήθος, αναπαυόμενοι στην πολυθρόνα τους τηλεθεατές, η επιδίωξη πρόκλησης ενθουσιασμού, προσπάθεια ήρεμης πειθούς.
Η επιλεκτικά κατασκευασμένη εικόνα αντικατέστησε την αύρα τής άμεσης επικοινωνίας και η ικανότητα στην παραπλάνηση πολλαπλασιάζεται, με την επιδεξιότητα τού χειριστού τού Μέσου, που εξαφανίζει κάθε αποκαλυπτικό στοιχείο. Ο πολίτης είναι, πλέον, στόχος ανελέητου βομβαρδισμού μηνυμάτων, στα οποία πολύ δύσκολα μπορεί να διακρίνει την αλήθεια απο το ψέμμα, την ενημέρωση απο την παραπληροφόρηση, την προσφορά απο την εκμετάλλευση. Εχει δομηθεί ένα δημόσιο βήμα για μια άνετη και σαγηνευτική επικοινωνία, ενός αόρατου και απροσδιόριστου δικτύου, που δεν αρκείται να διευκολύνει τούς πολιτικούς στην άσκηση τής εξουσίας, αλλά την κατευθύνει το ίδιο, ως άτυπος φορέας εξουσίας. Είναι συγκροτημένο απο ισχυρά αντιλαϊκά συμφέροντα, πού δεν επιδιώκουν την ανάδειξή τους σε μια νέα εξουσία, αλλά την ενδυνάμωση ή απομείωση τών υπαρχουσών εξουσιών, κατα τη δική τους θέληση. Τον έλεγχο θέλουν, και όχι την άσκηση τής εξουσίας. Είναι πιο βολικό να κερδίζεις χωρίς να φθείρεσαι. Επιλέγουν και επιβάλλουν τούς αντιπροσώπους τού Λαού, διαμορφώνοντας την κοινή γνώμη, και τους κατευθύνουν κατά τα συμφέροντά τους.Ετσι, όμως, η Λαϊκή Κυριαρχία ευτελίζεται σε περίβλημα κενό περιεχομένου. Σε όλες τις προηγούμενες φάσεις τού πολιτισμού η τεχνολογία υπηρετούσε την πολιτική. Τώρα, η υπερεξέλιξή της έδωσε τη δυνατότητα στούς κατόχους της, να ελέγχουν τούς πολιτικούς και να ασκούν, αυτοί, πλέον, έμμεσα την εξουσία. Οδηγούμεθα, συνεπώς, σε ένα βελουδένιο ηλεκτρονικό ολοκληρωτισμό, αόρατων εξουσιαστών, οι οποίοι θα ελέγχουν και τούς κυβερνώμενους και τούς κυβερνώντες, θα προσαρμόζονται σε οποιαδήποτε ιδεολογία, θα διεισδύουν εξατομικευμένα στην καθημερινότητα τού πολίτη, θα εξουδετερώνουν, με την ισχύ στην τών μέσων τους, ακόμη και ενστικτώδεις αντιδράσεις τών πολιτών, και θα καθίστανται πανίσχυροι. Μπροστά στο φαινόμενο τής καθοριστικής διείσδυσης τής τεχνολογίας στην πολιτική επικοινωνία, διανοούμενοι απο όλον το κόσμο προβληματίζονται, βλέπουν με σκεπτικισμό αυτήν την αλλοίωση τής βάσης τής Δημοκρατίας και προειδοποιούν τις κοινωνίες για τον επερχόμενο κίνδυνο. -Πρέπει, λοιπόν, και εμείς να αντιληφθούμε την ανάγκη οργανωμένης αντιμετώπισης τού πρωτοφανούς, στην ιστορία τών Δημοκρατικών πολιτευμάτων, γεγονότος, τής δυνατότητας μαζικής διαμόρφωσης τής λαϊκής βούλησης. Πολύ περισσότερο, όταν οι πολιτικοί, αντι να φροντίζουν να διαφυλάξουν την εξουσία που τούς δίνουν οι πολίτες, σπεύδουν να αποκτήσουν, υποκλινόμενοι, την εύνοια τών μέσων, για να αυξήσουν την επιβολή τους επί τών πολιτών. Την προστασία τής βούλησής μας, και κατά συνέπεια τής Λαϊκής Κυριαρχίας, δεν θα την επιτύχουμε, εξορκίζοντας την υπερτεχνολογία που έχει, ήδη, κυριαρχήσει στη ζωή μας. Οταν η θύελλα είναι σαρωτική, το να οχυρώνεσαι με τη συνήθη θωράκιση, ελπίζοντας ότι θα αντέξει και στις πολλαπλάσιες πιέσεις, είναι εντελώς μάταιο. Η σωστή αντιμετώπιση είναι να εκμεταλλευθείς τις εναντίον σου δυνάμεις, πρίν επιτύχουν την καταστροφή σου, και να τις μετατρέψεις σε ασπίδα προστασίας σου. Εν προκειμένω, απαιτούνται νέοι συνταγματικοί θεσμοί, οι οποίοι θα ενεργοποιούν τον πολίτη, θα πρσδιορίζουν πολιτικές ευκαιρίες έκφρασης τής πραγματικής του θέλησης και θα τού δίνουν τη δυνατότητα να παρεμβαίνει στην άσκηση τής εξουσίας, χρησιμοποιώντας τα ίδια τα μέσα που επιδιώκουν τη χειραγώγησή του. Η υπερτεχνολογία, που έχει επενδυθεί στην καθημερινότητά μας, ως άτομα, πρέπει να μάς συνοδεύει και στην πολιτική μας δράση, ως πολίτες. Οσο θα διευρύνεται, μέσω τής τεχνολογικής εξέλιξης, η άμεση συμμετοχή τού πολίτη, ως εταίρου τής εξουσίας, στη λήψη τών πολιτικών αποφάσεων, τόσο θα περιορίζεται, η δυνατότητα χειραγώγησης τής βούλησής του και οι αποφάσεις θα εξυπηρετούν το κοινό καλό. Ετσι, οι ωφελημένοι απο την αλματώδη εξέλιξή της, δεν θα είναι τα συμφέροντα που θέλουν να την εκμεταλλεύονται, αλλά οι πολίτες που θα τούς δίνεται η ευκαιρία να την αξιοποιούν. Εξ άλλου, οι επιστήμονες την προσφέρουν, για το καλό τού κοινωνικού συνόλου και οχι για τα συμφέροντα τών λίγων. Το Σύνταγμα, για να ακτινοβολεί κύρος και να χαίρει σεβασμού η Πολιτεία, πρέπει να προηγείται τού πολίτη. Να διαμορφώνει πολιτικό περιβάλλον, όχι μόνο για να διεκπεραιώνει το Σήμερα, αλλά να προλαμβάνει τα προβλήματα τού Αυριο. Είναι επιτακτική ανάγκη, λοιπόν, οι επιταγές τού Συντάγματος να αξιοποιήσουν την τεχνολογία, εγκαθιστώντας μια ηλεκτρονική συμμετοχική Δημοκρατία, στην οποία η τηλεψήφος θα λειτουργεί όπως η Εκκλησία τού Δήμου τής Αμεσης Δημοκρατίας.Η ψήφος τών απλών ανθρώπων είναι τόσο περισσότερη υπεύθυνη, όσο σαφέστερα διαπιστώνουν οτι αυτή διαμορφώνει τις πολιτικές αποφάσεις. Η «έξυπνη κάρτα» τής συνεχούς πολιτικής συμμετοχής, στη διάθεση τών Ελλήνων πολιτών, τού ήδη ικανοποιητικού πολιτισμικού επιπέδου, θα διαμορφώσουν μια καινούργια πολιτική σκηνή, υπεύθυνης και τολμηρής δράσης τών πολιτών. Η ανά τετραετία ψήφος θα αποτελεί απλώς, ένα παραδοσιακό έθιμο, για να θυμίζει την πορεία τών Ελλήνων, με τη χρήση τής τεχνολογίας στην πολιτική επικοινωνία, απο κυριαρχούμενους υπηκόους, σε κυριαρχούντες πολίτες.