Οι Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές …
Η αδυναμία τών Κυβερνήσεων να ελέγξουν το σκουριασμένο πολυπληθές τέρας τής Δημόσιας Διοίκησης, (έχουμε πλέον τών 550.000 δημοσίων υπαλλήλων, όταν η αντίστοιχη σε πληθυσμό Ολλανδία απασχολεί κατω τών 30.000), το οποίο οι ιδιες κατασκεύασαν διαχρονικά, οδήγησε στη συνταγματική θεσμοθέτηση τών πολυσυζητούμενων Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών.Συνομολόγησαν, δηλαδή, τα μεγάλα κόμματα ότι ανταγωνίζονται, μεν, για την ανάληψη τής εξουσίας, αλλά καταθέτουν τα όπλα στο να καταστήσουν αποτελεσματική τη λειτουργία τού διοικητικού μηχανισμού, με τον οποίο πρέπει να την ασκήσουν.
Το μηχανισμό, απο τον οποίο εξαρτάται η ανάπτυξη τής Ελλάδας, ο οποίος διέπει καθοριστικά τη ζωή μας και τον οποίο είχαν και έχουν την ευθύνη να βελτιώνουν για να ανταπεξέρχεται στις διοικητικές ανάγκες τών καιρών.Μίλησαν για διαφθορά, αδιαφάνεια, αυθαιρεσία, ασυδοσία, παρακμή και ατιμωρησία στη δημόσια διοίκηση, αλλά και τη δική τους πολιτική αμηχανία και αδυναμία να πάρουν τα μέτρα εκείνα , τα οποία θα την καθιστούσαν έντιμη και αποτελεσματική.Με δεδομένη, λοιπόν, και για τούς ίδιους, την αδυναμία τους να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους, αποφάσισαν, όχι να βελτιώσουν, κομμάτια έστω, τού υπάρχοντος διοικητικού μεγαθηρίου, αλλά να εγκαταστήσουν νέους, ανεξάρτητους, απο αυτό, διοικητικούς φορείς, Ιδιαίτερα σε ευαίσθητους τομείς τού δημόσιου βίου, που απειλούνται, όπως ισχυρίζονται, , τα δικαιώματά μας απο την υπερτεχνολογία. Τα δικαιώματα, όμως, τού πολίτη μιας Πολιτείας Λαϊκής Κυριαρχίας, προστατεύονται μόνο με θεσμικά σώματα που έχουν δημοκρατική νομιμοποίηση, που εκλέγονται, δηλαδή, απο τον ίδιο το Λαό. Οι λειτουργίες τής δημοκρατικής εξουσίας, (Νομοθετική, Εκτελεστική, Δικαιοσύνη), έχουν καθοριστεί μαζί με την επινόησή της, και είναι παγιωμένες επι 2.500 χρόνια, απο τη διεθνή πολιτειακή πρακτική.Ο ισχυρισμός, λοιπόν, τών πολιτικών, απο τούς οποίους και μόνον είναι δυνατόν να επέλθει η όποια απειλή κατά τών ελευθεριών μας, οτι δημιουργούν εγγυητικούς, τών δικαιωμάτων μας, θεσμούς, είναι πολιτικά και πολιτευματικά απορριπτέος. Είναι ξεκάθαρη η προσπάθειά τους να μεταμφιέσουν τις δικές τους αναγκαιότητες και σκοπιμότητες σε δήθεν δική μας προστασία. Αποκαλυπτική τών παγματικών σκοπών τους είναι η επισήμανση τών τομέων πού επιλέγουν να τις ιδρύουν , οι οποίοι είνα πρόσφοροι για συμφωνίες μεγάλων κερδών, ή απαιτούν αυστηρές απαγορεύσεις, με το ανάλογο ανεπιθύμητο πολιτικό κόστος.( Ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, κεφαλαιαγορά, ραδιοτηλεοπτικά, προστασία δεδομένων,κ.λ.π.).Ο θεσμός τών Α,Δ.Α. καλώς εισήχθη απο τηνΕυρώπη, μόνο που εκεί εφαρμόζεται για τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό τής Διοίκησης και όχι, όπως εδώ, για την επιδείνωση τών ασθενειών τής Δημοκρατίας μας. Ο στόχος τών πολιτικών να αναγάγουν τις Α.Δ.Α. σε εγγυητικό τών δικαιωμάτων μας θεσμό, είναι απαράδεκτη προσπάθεια πολιτικής παράπληνησής μας και ανιστόρητη υπέρβαση και αλλοίωση τού περιεχομένου τής Αντιπροσώπευσης. Η πολιτική ευθύνη μιας εκλεγμένης κυβέρνησης είναι πολιτευματική υποχρέωση, μη μεταβιβάσιμη σε τρίτους. Ο Λαός στις εκλογές αποτιμά και κρίνει μόνο το δικό της έργο. Για τη δράση τών Α.Δ.Α. υπεύθυνη, απέναντί μας, είναι μόνο η κυβέρνηση που εκλέγουμε και όχι τα διορισμένα μέλη τους. Οσο σοφά και αν είναι, η υπογραφή, εκ μέρους τους, τής αποδοχής τού αξιώματος, σημαίνει και υπογραφή υποταγής στον προσφέροντα, αντιστρόφως ανάλογη με την προσωπικότητα τού αποδέκτου. Οταν ο προσοδοφόρος διορισμός και ο ιεραρχικός έλεγχος γίνεται απο το ίδιο κέντρο ισχύος, η υποταγή στη θέλησή του είναι δεδομένη, όσο και αν τηρούνται τα προσχήματα τών δήθεν ανεξάρτητων αποφάσεων. Αν οι πολιτικοί επιθυμούν να απεκδυθούν ευθυνών σε κάποιους τομείς, που κρίνουν τον εαυτό τους ανεπαρκή, δικαίωμά τους. Οι αναπληρωτές τους, όμως, δεν θα είναι δική τους επιλογή, αλλά δική μας εκλογή. Ούτε ανεξάρτητες εξουσιαστικές αρχές, ούτε θεσμικούς εγγυητές, ούτε θεματοφύλακες, για τα δικαιώματά μας, έχουν εξουσιοδοτηθεί να διορίζουν. Αυτοί στους οποίους μεταβιβάζονται εξουσιαστικές αρμοδιότητες αποφασίζονται, με εκλογές, απο τον ίδιο τον κυρίαρχο Λαό Είναι καιρός, οι πολιτικοί να κατανοήσουν οτι η πολιτική ωριμότητα τού Ελληνικού Λαού, δεν επιτρέπει, πλέον, συγκεχυμένες εξουσίες και ανευ περιεχομένου προστασίες. Η μόνη επιβουλή τών ελευθεριών μας είναι η τυχόν δική τους αυθαιρεσία. Είναι προφανές, λοιπόν, οτι δεν είναι δυνατόν να διορίζουν εκείνοι προστάτες μας. Ο Λαός το αντιλαμβάνεται σαν να βάζει ο λύκος το λυκόπουλο να φυλάει τα πρόβαταΟι Α.Δ.Α.δεν είναι δυνατόν να αποτελέσουν νέα πολιτευματική συνιστώσα, ανατρέποντας θεμελιώδεις κανόνες τής Δημοκρατίας και συνταγματική τάξη 2.500 ετών, που διακρίνουν τις νομοθετική, εκτελεστική, και δικαστική λειτουργία.Ο ρόλος τους είναι καλοδεχούμενος, μόνον αν θεωρηθούν ως ένα κομμάτι τής εκτελεστικής λειτουργίας, εξειδικευμένο και ανεξάρτητο απο την κεντρική διοίκηση, που δεν νομοθετεί, αλλά λειτουργεί με τούς υπάρχοντες Νόμους, τών οποίων την ορθότητα τής εφαρμογής ελέγχει η Δικαιοσύνη.