Τα Μ.Μ.Ε πρέπει…

να μετατραπούν απο εκμεταλλευτές τής πολιτικής ζωής σε ποιοτικούς συντελεστές, με προτάσεις αξιοποίησης, αντι άκαρπων απαγορεύσεων… Ο Τύπος είχε ονομαστεί, μεταφορικά, 4^η εξουσία, για να υπογραμμισθεί ο σημαντικός, επηρεασμός που ασκεί στις δημοκρατικές διαδικασίες. Μαζί, όμως, με το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, με το μηδενικός χρόνο μετάδοσης τού ήχου και τής εικόνας, σε πολύ μεγάλες αποστάσεις πολύ πέρα απο τις φυσικές δυνατότητες τού ανθρώπου, και με την εξέλιξη τής τυπογραφίας, όλα μαζί ως Μ.Μ.Ε.,εδημιούργησαν μια νέα επικοινωνιακή πραγματικότητα στο πολιτικό γίγνεσθαι και κατέκτησαν, επι τής ουσίας, μια ιδιαίτερα ισχυρή θέση στο εξουσιαστικό σύστημα.

 

Εχουν αποκτήσει μια πρωτοφανή δύναμη στην ιστορία τού ανθρώπου,καθιερώνοντας τακτικές, θέτοντας προτεραιότητες, προωθώντας ιδέες, επιβάλλοντας άτομα και διαμορφώνοντας, εν γένει , το πολιτικό σκηνικό. Η δυνατότητα τους να επηρεάζουν το πλήθος, χωρίς να το συγκεντρώνουν, τα έχει καταστήσει ρυθμιστές στη διεκδίκηση τής εξουσίας και συνεταίρους στην άσκησή της.

Απο Μέσα στήριξης τής Δημοκρατίας, έχουν μεταβληθεί σε επιχειρήσεις εντατικής εκμετάλλευσης τού πολιτικού βίου. Χωρίς πολιτικούς κανόνες και ηθικούς δισταγμούς, μεταλλάσσουν τον πολιτικό ανταγωνισμό σε θέαμα και ευτελίζουν τον πολιτικό διάλογο σε φραστικές διαμάχες, για θέματα που ελάχιστη σχέση έχουν με τα προβλήματα τών πολιτών, τούς αποφέρουν, όμως, με την υψηλή παρακολούθηση τού κοινού, μεγάλα κέρδη

Εκμεταλλεύονται την έλλειψη θεσμικής θωράκισης τής πληροφόρησης για να παραπληροφορούν, υποβιβάζουν την ποιότητα μετάδοσης για να κερδίζουν, επιστρατεύουν ό,τι μεμπτό για να επηρεάζουν τη βούληση τού εκλογικού σώματος, αποδομόντας, αδίστακτα, τη διαδικαστική δομή τής Δημοκρατίας. Στόχος τους δεν είναι το κοινο καλό, αλλά η αύξηση τών κερδών τους.

Και όμως, το ήδη υπάρχον Σύνταγμα επιτάσσει:

Η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο τού κράτους……….

Ο άμεσος έλεγχος τού Κράτους, έχει ως σκοπό την αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών………την εξασφάλιση τής ποιοτικής στάθμης τών προγραμμάτων…….καθώς και το σεβασμό τής αξίας τού ανθρώπου……

Οι πολιτικοί, αποδείχθηκαν ανεπαρκείς στο να επιβάλουν την εφαρμογή τών επιταγών αυτών. Δεν εξέδωσαν ποτέ τα σχετικά διατάγματα και δεν επέβαλαν κανόνες νόμιμης και ποιοτικής λειτουργίας τους. Αισθανόμενοι αδύναμοι απεναντί τους, επέτρεψαν στα Μ.Μ.Ε. να γιγαντώσουν τη δύναμή τους και να καταστήσουν τούς ίδιους υποτελείς τών σκοπιμοτήτων τους. Πλέον, τών 150 τηλεοπτικών και 1000 ραδιοφωνικών σταθμών λειτουργούν στην Ελλάδα ετσιθελικά, χωρίς την άδεια και τούς κανόνες δεοντολογίας που προβλέπονται απο το Σύνταγμα.

Αν και εκπρόσωποι τής Πολιτείας, προέταξαν, κοντόφθαλμα, την προσωπική τους προβολή απέναντι στην ισχύ της, και για να έχουν την εύνοια τών Μ.Μ.Ε., τής στέρησαν τη δυνατότητα να ελέγχει, δηλαδή να μην υπάρχει ως εξουσία.

Τα Μ.Μ.Ε. εκμεταλλεύθηκαν, εις το έπακρον, την ανοχή και την αδράνεια τών πολιτικών και επέβαλαν αναφανδόν την επικράτησή τους στη διαμόρφωση τής κοινής γνώμης, ευτελίζοντας την πολιτική επικοινωνία και οδηγώντας τις πολιτικές εξελίξεις, σε ένα απαράδεκτο αλισιβερίσι οικονομικών συμφωνιών.

Η αναβάθμιση τού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου σε συνταγματικό θεσμό, ήταν απλώς μια καλή πρόφαση ενδιαφέροντος τής Πολιτείας.( Το πραγματικό ενδιαφέρον το είχε δείξει τα προηγούμενα χρόνια, όταν μετεκινείτο η έδρα του απο κτήριο σε κτήριο και απασχολούσε 10 άτομα, έναντι τών 300 τού αντιστοίχου Γαλλικού.)

Ουσιαστικά, ήταν μια ευκαιρία ρητορείας, που ήταν βέβαιο οτι δεν θα άλλαζε τίποτα.. Ο Πρόεδρός του< Τα Μ.Μ.Ε πρέπει να μετατραπούν απο εκμεταλλευτές τής πολιτικής ζωής σε ποιοτικούς συντελεστές, με προτάσεις αξιοποίησης, αντι άκαρπων απαγορεύσεων.span> εξακολουθεί να διορίζεται απο την Κυβέρνηση και η πλειοψηφία τών μελών του απο τα κόμματα.Απο τούς φορείς εκείνους, δηλαδή, που έχουν, κατ εξοχήν, ανάγκη τα Μ.Μ.Ε. καιέχουν επιτρέψει την ασυδοσία τής λειτουργίας τους, υποθηκεύοντας στις σκοπιμότητές τους τη Λαϊκή Κυριαρχία.

Η προσπάθεια επιβολής διαφόρων απαγορεύσεων, όπως αυτής τού ομιχλώδους ασυμβίβαστου μεταξύ τού εργολήπτου και προμηθευτού τού Δημοσίου και τής μη συγκέντρωσης ιδιοκτησίας πολλών Μ.Μ.Ε., είναι φανερό οτι δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Με απαγορεύσεις μπορείς να προστατεύσεις ένα σύστημα που λειτουργεί καλά. Ενα κύκλωμα, όμως, που έχει, ήδη, γίνει κυρίαρχο εξουσιαστικών διαδικασιών χρειάζεσαι θετικές ενέργειες, θετικά μέτρα για να το εξυγιάνεις. Τον χείμαρρο δεν τον σταματάς. Διοχετεύεις αλλού το ρεύμα του, για να αποφύγεις τις καταστρεπτικές του συνέπειες και να μετατρέψεις την ορμή του σε παραγωγικό έργο.

Προτάσεις που η εφαρμογή τους θα συνέτειναν στην εξουδετέρωση τού φθοροποιού επηρεασμού τών Μ.Μ.Ε. στη λειτουργία τής Δημοκρατίας μας είναι:

1. Ο καθορισμό προυποθέσεων καταλληλότητας όλων αυτών που αναλαμβάνουν το ρόλο τού διαμορφωτού τής κοινής γνώμης,
2. Η διάθεση επαρκούς δωρεάν χρόνου σε κατάλληλους, για τη χειραφέτηση και την καλλιέργεια τού κοινού, δημόσιους φορείς.
3. Η δυνατότητα ιδιοκτησίας Μ.Μ.Ε. μόνο σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς.

1. Η Ελλάδα τής καλά οργανωμένης κοινωνίας, με τα αυστηρά ελεγχόμενα επαγγέλματα, που απαιτεί απο το δάσκαλο, το δικηγόρο, το γιατρο, το μηχανικό, τον ηλεκτρολόγο και όλες αυτές τις ειδικότητες, που εν τέλει προσφέρουν υπηρεσίες σε άτομα ή μικρές ομάδες, να έχουν τίτλους σπουδών και αντίστοιχη εμπειρία, για να τούς δώσει άδεια εξάσκησης τού επαγγέλματός τους, ανέχεται στον πιό ευαίσθητο τομέα τής δημόσιας ζωής, ένα εντελώς ανεξέλεγκτο επάγγελμα. Επιτρέπει στον οποιονδήποτε, χωρίς καμμία σχετική εκπαίδευση, να συμμετέχει στη διαμόρφωση τής κοινής γνώμης απο επίσημα δημόσια βήματα.

Η επικρατούσα νοοτροπία τών εκφωνητών και παρουσιαστών είναι αυτή τής πώλησης ενός εμπορεύσιμου προϊόντος, που θέλει επιτηδειότητα, και όχι η ιδέα οτι επιτελούν ένα κοινωνικό ρόλο που απαιτεί ήθος. Σε όλη την Ευρώπη, όμως, απαιτείται προήγουμενη εκπαίδευση και προετοιμασία τους, ώστε μετά απο σχετική δοκιμασία, να κρίνωνται εάν διαθέτουν τα αναγκαία εφόδια, αλλά και εάν έχουν κατανοήσει τη σπουδαιότητα τού ρόλου τού διαμορφωτού τής κοινής γνώμης στη λειτουργία τής Δημοκρατίας και στην ποιοτική εξέλιξη τής κοινωνίας. Πρέπει, λοιπον, και στην Ελλάδα να υπάρξουν πλαίσια καταλληλότητος άσκησης αυτών τών επαγγελμάτων.

2. Η μεγάλη πλειοψηφία τών διανοουμένων παραμένουν παρατηρητές τής χειραγώγησης τών αντιπροσώπων τού Λαού απο τα Μ.Μ.Ε. και τής φθοροποιούς επίδρασής τους στην κοινωνική ηθική. Ως ηγέτιδα τάξη, όμως, έχουν υποχρέωση, πέρα απο το καθαρά πνευματικό τους έργο, να αποδυθούν και σε ένα αγώνα στήριξης τού εν ανεπαρκεία αγαθού τής αληθινής πληροφόρησης στη χώρα μας.

Η ευκαιρία θα τούς δοθεί, με την υποχρέωση τών Μ.Μ.Ε., να διαθέτουν στα πνευματικά ιδρύματα και σε επλεγμένες κοινωνικές ενώσεις, ένα σημαντικό ποσοστό τού χρόνου εκπομπής τους, για τη μετάδοση στο Λαό τής Γνώσης και τής αληθούς πληροφόρησής. Μέσα απο τις εκπομπές αυτές, οι σοφοί και οι πνευματικοί ηγέτες μας, θα καταθέτουν στο Λαό, με τη μεταδοτικότητα που διαθέτουν, τον απλό κατανοητό λόγο τής αλήθειας για κάθε θέμα, με αίσθημα προσφοράς και όχι διάθεση αυτοπροβολής. Ο Λαός έχει τα κριτήρια και να την εκτιμήσει και να την εισπράξει, την ποιότητά τους και θα αποτελέσουν πρότυπα σύγκρισης για την απόρριψη τής σημερινής ευτέλειας.

Θα είναι ένα ηχηρό ράπισμα στη συμπεριφορά τών κομμάτων, τα οποία απαίτησαν δωρεάν τηλεοπτικό χρόνο όχι για την ενημέρωσή μας όσον αφορά στις ιδέες, απόψεις και προγράμματά τους, αλλά για τα, προς παραπλάνησή μας, διαφημιστικά τους μηνύματα κατά τις προεκλογικές περιόδους.

3. Οι συχνότητες, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές, είναι το σημαντικότερο φυσικό αγαθό, για τον πολιτισμό τών συγχρόνων κοινωνιών. Η απουσία ενός πλαισίου διαχείρισης, με δημοκρατικές και κοινωνικές υποχρεώσεις, επέτρεψε σε επιχειρήσεις να το χρησιμοποιούν, για να εκμεταλεύοναι πολιτικά το Λαό, αντί να το αξιοποιεί ο Λαός για τη βελτίωση τής Δημοκρατίας μας. Οι καταληψίες τού φυσικού πλούτου τών συχνοτήτων, αντι να πληρώνουν ενοίκιο χρήσης τους, ακριβοπλήρωνονται, για τις παρεχόμενες υπηρεσίες προβολής, και απο την ίδια την Πολιτεία.

Στην προσπάθειά τους, να αυξήσουν τα κέρδη τους, δεν διστάζουν να ευτελίζουν αξίες και αρχές, και να υποβαθμίζουν κάθε έννοια ποιότητος, επενδύοντας στο χαμηλό μορφωτικό επίπεδο ενός τμήματος τού Λαού.

Για να ανατραπεί αυτή η φθοροποιός, για τη Δημοκρατία και την κοινωνία, κατάσταση πρέπει να αρθεί η δυνατότητα προσπορισμού κερδών απο τη χρησιμοποίηση τών συχνοτήτων. Να επιτρέπεται η χρήση τους μόνο απο μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς . Μόνο τότε τα όποια κέρδη θα επενδύονται προς χειραφέτηση τών πολιτών και οχι προς χειραγώγησή τους.