Μια ενημερωτική επιστολή
Φίλες και Φίλοι,
Ελπίζω να μου συγχωρήσετε αυτήν την φιλική επιστολή, ως προσωρινή παρέκκλιση από τα Ιστοριάκια, που στοχεύουν στην αλλαγή, τόσο της αντίληψης μας για τον ρόλο του Συντάγματος στην καθημερινή μας ζωή και στην οικονομία, όσο και του πνεύματος των διατάξεων και επιταγών του.
Με την έναρξη της λειτουργίας της Επιτροπής Διαλόγου, για την Συνταγματική Αναθεώρηση, που θα ακούσατε στις ειδήσεις, φαντάζομαι ότι κάποιοι θα είπατε ότι να, ήρθε η ευκαιρία να γίνει δημοκρατικότερο το Σύνταγμά μας. Θέλω να σας ενημερώσω ότι από αυτά που προτείνονται, μέσα από τα Ιστοριάκια, τίποτα δεν πρόκειται να θεσμοθετήσουν. Ό,τι αλλαγές και να κάνουν θα είναι μέσα στα σημερινά συνταγματικά πλαίσια, που ορίζουν ότι από την στιγμή που υπάρχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία στην Βουλή, η θέληση των απλών ανθρώπων, δεν λογαριάζεται. Λένε ότι θα ρωτήσουν την γνώμη μας μα θα είναι σαν να μας ρωτούν αν θέλουμε το σκοινί της κρεμάλας μας να είναι τρίχινο, νάιλον ή μεταξένιο και δεν πρόκειται, έτσι κι αλλιώς, να λάβουν υπ όψη τους τις απαντήσεις μας.
Εξ άλλου, το ίδιο το Σύνταγμα δεν επιτρέπει να αναθεωρηθούν διατάξεις, που θα έδιναν δύναμη στην θέληση του Λαού. Αυτά που γράφουν τα ιστοριάκια μπορούν να γίνουν πράξη, μόνο όταν η πλειοψηφία του ίδιου του Λαού τα θελήσει και τα επιβάλλει με μια καινούρια Εθνοσυνέλευση. Θα έρθει, άραγε, η στιγμή για κάτι τέτοιο ; Το θεωρώ σίγουρο, μα κανένας δεν μπορεί να πει το πότε. Θυμίζω, όμως, ότι στην προηγούμενη Αναθεώρηση δεν είχε τεθεί, καν, στις συζητήσεις, το θέμα συμμετοχής του πολίτη στις αποφάσεις. Να δείτε, που τώρα θα κουβεντιαστεί και είναι στο χέρι μας να του δώσουμε διάσταση, αφού η Κυβέρνηση προωθεί, για λόγους δικής της σκοπιμότητας, τις διαδικασίες Αναθεώρησης του Συντάγματος.
Βήμα-βήμα έρχονται οι μεγάλες αλλαγές και επιταχύνονται, μόνο όταν εμείς οι απλοί πολίτες πιστέψουμε στην αναγκαιότητά αυτών των ιδεών και τις προωθήσουμε ευρύτερα στην κοινωνία.
Και κάτι άλλο, ακόμη. Τώρα που η κρίση μας ζεματίζει όλους, οι περισσότεροι θεωρούν την απασχόληση με το Σύνταγμα ως άχρηστη απασχόληση. Κάποιοι μου λένε ότι δεν είναι ώρα για θεωρητικές κουβέντες, αλλά για δράσεις που θα βελτιώσουν την οικονομία μας. Όμως δεν έχουν δίκηο. Το Σύνταγμα καθορίζει την μορφή της δημοκρατίας και η δημοκρατία την ευρωστία της οικονομίας. Θα παραθέσω μικρά αποσπάσματα, από το βιβλίο «Η Ιδέα της Δικαιοσύνης» του ινδού νομπελίστα της Οικονομίας Amartya Sen, που διαβάζω αυτόν τον καιρό. Δείχνουν, σε ακραία μορφή, πόσο απαραίτητη είναι η ουσιαστική αλλαγή του Συντάγματος, ακριβώς για καλυτέρευση της οικονομίας μας.
«Ποτέ δεν έχει ξεσπάσει μεγάλος λιμός σε Χώρα με εύρυθμο δημοκρατικό πολίτευμα, …. …., Η σύνδεση αυτή αναγνωρίζεται, πλέον, ευρέως. Πρόκειται για ένα απλό, αλλά ιδιαίτερα σημαντικό παράδειγμα , της προστατευτικής δύναμης, που έχει η ελευθερία στο πλέον θεμελιώδες επίπεδο. Παρά τις ατέλειες που χαρακτηρίζουν την Ινδική Δημοκρατία, τα πολιτικά κίνητρα που συνοδεύουν την Δημοκρατία, αποδείχτηκαν αρκετά, για να εξαλείψουν τους λιμούς απότομα, αμέσως μετά την ανεξαρτησία της Χώρας, από την Βρετανική Αυτοκρατορία.
Παρά την εφαρμογή αλλοπρόσαλλων οικονομικών πολιτικών επί δεκαετίες στις Ινδίες, το ίδιο το δημοκρατικό σύστημα άνοιξε τον δρόμο σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, για την ραγδαία επιτάχυνση του ρυθμού οικονομικής Ανάπτυξης»
«Η Κίνα έζησε έναν φοβερό λιμό, την περίοδο 1958-1961, όπου έχασαν την ζωή τους 30.000.000 άνθρωποι……. Το 1962 ο Μάο έκανε την ακόλουθη παρατήρηση, μιλώντας μπροστά σε 7.500 κομμουνιστικά στελέχη, για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή του δικής του έμπνευσης «Μεγάλου Άλματος, προς τα Εμπρός» :
«Χωρίς την δημοκρατία δεν έχεις καμμία αντίληψη των όσων συμβαίνουν, χαμηλά στην Βάση Η κατάσταση είναι ασαφής, διότι δεν είσαι σε θέση να συγκεντρώσεις αρκετές γνώμες, από όλες τις πλευρές και τα όργανα της ηγεσίας εξαρτώνται από μονόπλευρες εσφαλμένες πληροφορίες στη λήψη των αποφάσεων, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεσαι να αποφύγεις την υποκειμενικότητα ….»
Προφανώς η υπεράσπιση της Δημοκρατίας από τον Μάο, είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Εστίασε μόνο στην πληροφοριακή πλευρά, αγνοώντας τον ρόλο των κινήτρων και της πολιτικής ελευθερίας.»
«Παρ ότι συχνά τίθεται το ερώτημα κατά πόσον η πολιτική ελευθερία είναι «καλός αγωγός της ανάπτυξης» δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι οι πολιτικές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα, ανήκουν στα συστατικά στοιχεία της ανάπτυξης.….. Όταν ξέσπασαν οι οικονομικές κρίσεις στα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι πολίτες των οποίων οι οικονομικοί πόροι και ζωή υπέστησαν το μεγαλύτερο πλήγμα, διαπίστωσαν πόσο απελπιστική ήταν η απουσία, της δημοκρατίας, των πολιτικών και ατομικών δικαιωμάτων. Ξαφνικά, η δημοκρατία κατέστη μείζον ζήτημα, σε χώρες με οικονομικά προβλήματα… »
Τολμώ να διαβεβαιώσω, μετά λόγου γνώσεως, όσους ασχολούνται με τον εκδημοκρατισμό του Συντάγματός μας και όσους θα ασχοληθούν, ότι πέραν από κάθε ατομική αίσθηση προσφοράς στην δημοκρατία και στην ελευθερία, δουλεύουν για το ψωμί και το σπίτι των παιδιών τους. Ίσως και για τους ίδιους όσοι είναι νέοι. Η συμμετοχική δημοκρατία είναι η σπουδαιότερη κληρονομιά, που μπορούν να τους κληροδοτήσουν, διότι αυτή θα τους φέρει την ευημερία.
Όσο για τα ιστοριάκια θα συνεχιστούν και μπαίνουν σε μια νέα φάση, που θα δείχνουν πως η θεσμοθετημένη δυνατότητα συμμετοχής του πολίτη στις αποφάσεις του κουμάντου της Πολιτείας, είναι η μόνη που μπορεί να εξυγιάνει τους βασικούς τομείς της δημόσιας ζωής μας.
Και κάτι τελευταίο, το Πολιτίζω θα συμμετάσχει ενεργά στον δημόσιο διάλογο, μόνο για θέματα, όμως, που έχουν σχέση με την ουσιαστική συμμετοχή των απλών ανθρώπων στις αποφάσεις οι οποίες καθορίζουν την ζωή και το μέλλον τους. Η όποια αλλαγή στην λειτουργία της υπάρχουσας ψευτοδημοκρατίας, με αφήνει, προσωπικά, παγερά αδιάφορο. Σας προτρέπω, όμως, όλους να συμμετάσχετε σ αυτήν την δημόσια διαβούλευση, www.syntagma-dialogos.gov.gr, όσο κι αν είναι για τα μάτια. Θα βοηθήσει κι εσάς τους ίδιους να διαμορφώσετε απόψεις.
Γιάννης Γ. Δημητροκάλλης, συμπορευόμενος, μαζί σας, για μια καλύτερη Δημοκρατία