«Εγγυημένο εισόδημα», ή μερδικό στο κουμάντο;

Το διάλειμμα, στην εκδήλωση που γινόταν στην αίθουσα του πολιτιστικού συλλόγου, στο Ηλιόφωτο, για το τι είναι ατομικές ελευθερίες και τι πολιτικά δικαιώματα, έδωσε την ευκαιρία σε συζητήσεις που προκαλούσαν πολλά ερωτηματικά, απορίες μα και διαφωνίες.

Ο κυρ Γιώργης, πχ αν και συνειδητός αμφισβητίας, είπε ότι πάντα άμα του έλεγαν πως η Πολιτεία τον προστατεύει, αυτός ένοιωθε μέσα του πως τον καταπίεζε. Με χαρά του άκουσε, λοιπόν, ότι υπάρχουν τρόποι να μην σε ζορίζει η κυβέρνηση που ψήφισες, αλλά να της λες εσύ τι να κάνει.

Αντίθετα, ο Στάθης, ο αριστερός ψάλτης της εκκλησίας, που είχε μάθει από το κόμμα του να παίρνει εντολές και να μην τις ψάχνει, είπε ότι αυτοί που μας κυβερνούν έχουν συμβούλους επιστήμονες και ξέρουν καλύτερα από μας ποιο είναι το σωστό. Δεν έχουν, λοιπόν, νόημα αυτά τα δικαιώματα.

Ο Πέτρος, ο Πρόεδρος του Ηλιόφωτου, αμφισβήτησε ότι μπορεί να έχουν, κάποτε, τέτοια δικαιώματα, αφού και εάν τα δώσει μια καλή κυβέρνηση, η επόμενη σίγουρα θα τα καταργήσει, για να κάνει εκείνη ό,τι θέλει.

Όταν τέλειωσε το διάλειμμα, την απάντηση σε όλα αυτά, ανέλαβε, να την δώσει ο Γιάννης, ο μηχανικός, που αν και είχε σπουδάσει στο Πολυτεχνείο ήξερε πολλά από τα πολιτικά πράγματα. Ξεκίνησε την ομιλία του από την εποχή που ιδρύθηκε το κράτος του Ήλιου και της Θάλασσας και τους είπε:
«Όταν ελευθερωθήκαμε από σκλαβιά αιώνων και ιδρύσαμε το κράτος μας, το Σύνταγμα που φτιάχτηκε προστάτευε όλες τις ελευθερίες των γενναίων, μα αγράμματων, αγωνιστών. Όλο το κουμάντο του κράτους, όμως, το άφησε στους γραμματισμένους ανθρώπους, που τους ψήφιζαν για άρχοντες Τώρα, πια, όμως, όλοι στη Χώρα μας και γράμματα ξέρουν και από πολιτική σκαμπάζουν. Δεν μας φτάνει, λοιπόν, η προστασία της Πολιτεία και το να έχουμε ελευθερία, στα δικά μας πράγματα. Θέλουμε και πρέπει να παίρνουμε μέρος και στο κουμάντο της Πολιτείας.

Οι βουλευτές είναι απαραίτητοι για το κουμάντο, αλλά όχι σαν αφεντικά, όπως είναι σήμερα. Το Σύνταγμά μας ορίζει, δυστυχώς, να έχουμε όλες τις ατομικές μας ελευθερίες, μα μακρυά από το κουμάντο της Πολιτείας. Είναι καρπός, απαγορευμένος για μας. Το «μήλο», των πολιτικών δικαιωμάτων, ορίζει ότι, μόνο οι άρχοντες θα το τρώνε. Έ, όχι, αρκετά τον απόλαυσαν μόνοι τους. Τώρα ήρθε και η σειρά μας να το γευτούμε. Δεν τους το χαρίζουμε άλλο. Έγιναν ζαβολιάρηδες. Μιλούν, καμαρωτοί-καμαρωτοί, για «εγγυημένο εισόδημα αξιοπρεπούς διαβίωσης», μα που πάλι οι άρχοντες θα καθορίζουν, μόνοι τους, πόσο είναι αυτό το ¨αξιοπρεπές». Σωπαίνουν, όμως, χωρίς ντροπή, για την ανάγκη της «εγγυημένης συμμετοχής», των απλών ανθρώπων, στο κουμάντο της Πολιτείας. Δεν λένε λέξη για την ανάγκη μιας «δίκαιης και έντιμης συμφωνίας» για τη μοιρασιά του κουμάντου, ανάμεσα στους βουλευτές και στους απλούς ανθρώπους, που τους ψηφίζουν, για αντιπροσώπους τους.

Το Σύνταγμα παραλείπει τα πολιτικά δικαιώματα, που κάνουν πράξη την λαϊκή κυριαρχία στη Δημοκρατία και είναι γεμάτο από ευχολόγια, τα οποία δεν έχουν καμμιά σχέση με την πραγματικότητα. Γράφει για «κοινωνική αλληλεγγύη», «κοινωνική συνοχή», «κράτος πρόνοιας», «κράτος δικαίου», «αρχή της αειφορίας», «προστασία περιβάλλοντος» και τόσο άλλα, που στην πράξη είναι μόνο ωραία λόγια. Αν πραγματικά τους ένοιαζε να εφαρμόζονται θα υπήρχαν κανόνες, που θα όριζαν τον τρόπο με τον οποίο θα γίνονταν πράξη, όπως πχ περιγράφει η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Τι και το πώς!

Για να καταλάβετε τι μας στερούν, σας λέω ότι αν είχαμε πολιτικά δικαιώματα, οι μεγάλες αποφάσεις, που χαράζουν το δικό μας σήμερα και το αύριο των παιδιών μας, όπως μεγάλα δάνεια από το εξωτερικό, ή η υπογραφή σοβαρών οικονομικών συμβάσεων, θα τις παίρναμε εμείς οι ίδιοι, για να έχουμε την ευθύνη τους, και όχι μόνοι τους οι άρχοντες, φορτώνοντάς την σ’ εμάς.

Πρέπει να ξεκαθαρίσω, ότι τα πολιτικά δικαιώματα δεν έχουν καμμιά αξία αν στηρίζονται σε Νόμους της Βουλής, διότι μπορεί να τα αλλάξει η όποια νέα πλειοψηφία της. Πρέπει να είναι γραμμένα στο Σύνταγμα για να μην είναι δυνατόν να αλλαχτούν από κανέναν, εκτός από τον ίδιο το Λαό.

Και επειδή κάποιοι θα πουν ότι καλά είναι αυτά που μας λέτε, αλλά εμείς τυραννιόμαστε από το ότι είναι άδειες οι τσέπες μας, θα σας πω ότι οι χώρες που πλούτισαν οι άνθρωποι πιο πολύ, είναι αυτές που υπήρχαν τα πιο πολλά πολιτικά δικαιώματα. Πρέπει, λοιπόν, να νοιαστούμε να βάλουμε τους δικούς μας κανόνες στο κουμάντο της Πολιτείας μας και όχι να βολευόμαστε με τις κούφιες προστασίες που μας τσαμπουνάνε οι άρχοντες. Σε όσο διαφορετικά κόμματα κι αν πιστεύουμε, όσο διαφορετικοί κι αν είμαστε μεταξύ μας, άμα αποκτήσουμε πολιτικά δικαιώματα, θα τσακωνόμαστε, για το ποιο είναι το πιο σωστό, αλλά η τελική απόφαση θα είναι πάντα για το συμφέρον όλων μας

Μετά την ομιλία του Γιάννη, που με τα λόγια του είχε απαντήσει σ’ αυτά που είχαν πει όσοι μίλησαν μέσα από την αίθουσα, ζήτησε να μιλήσει και ο Βασίλης, που όλοι ήξεραν ότι πάντα έλεγε πράγματα, από όσα είχε ζήσει στην ξενιτειά, τα οποία δεν τα ήξεραν, οι ίδιοι. Βαθειά συλλογισμένος, τους είπε :
«Αυτά που σας είπαν, είδα ότι άρεσαν σε όλους, εκτός από τον αριστερό ψάλτη. Να ξέρετε ότι όλα εφαρμόζονται, με διαφορετικούς τρόπους σε όλες τις πολιτισμένες χώρες. Και μάλιστα σε χώρες συνηθισμένες σε βασιληάδες, που είχαν τους απλούς ανθρώπους σαν δούλους. Τα είδα και τα έζησα από κοντά. Εμείς, που καμαρώνουμε για το ότι έχουμε την πιο παληά ιστορία ελευθερίας και επινοήσαμε πρώτοι την δημοκρατία, πως ανεχόμαστε να μην έχουμε πολιτικά δικαιώματα; Είναι ντροπή, όχι μόνο για τους άρχοντες, αλλά και για μας τους ίδιους, που δεν ξεσηκωνόμαστε να τα απαιτήσουμε. Μήπως τα καλοκαίρια που έρχονται, στα μέρη μας, οι τουρίστες, τους βλέπουμε να είναι πιο έξυπνοι, πιο ικανοί, πιο νοικοκύρηδες, από μας; Γιατί, λοιπόν, δεχόμαστε να αποφασίζουν αυτοί για τον εαυτό τους, στις χώρες τους, ενώ εμείς κρεμόμαστε στα μπατζάκια των αρχόντων, που δεν τα πάνε και καλά.

Η μεγαλύτερη ψευτιά, που έχω ζήσει στον τόπο μας, από τότε που γύρισα πίσω από την ξενιτειά, είναι ότι όλοι εμείς δεν έχουμε μυαλό να παίρνουμε σωστές αποφάσεις και γι αυτό δεν έχουμε και πολιτικά δικαιώματα. Είναι προπαγάνδα των αρχόντων, που θαρρούν πως τα ξέρουν όλα και θέλουν να έχουν όλο το κουμάντο της Χώρας μας, σαν δικό τους μονοπώλιο. Είναι κοντά η ώρα για ένα ξεσήκωμα, με το οποίο θα απαιτούμε να αποκτήσουμε το πάνω χέρι στο κουμάντο της Χώρας μας. Μακάρι να ξεκινήσουμε εμείς. Άμα το αρχίσουμε, θα ακολουθήσουν και πολλοί άλλοι και θα γίνουν πάλι σπουδαία πράγματα, όπως παληά στη Χώρα μας.»

Ξεκίνησαν τον ξεσηκωμό, ή έμειναν στην βόλεψη να αποφασίζουν οι άλλοι γι αυτούς;

Η αλήθεια είναι ότι χρειάστηκε να γίνουν πολλά άλλα, προηγουμένως, που θα τα πούμε σε άλλα ιστοριάκια.

(Visited 35 times, 1 visits today)

Προσθήκη νέου σχολίου

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *