Το Οικουμενικό Κράτος των Ελλήνων

Στην Χώρα του Ήλιου και της Θάλασσας, οι άνθρωποι έβλεπαν ότι οι άρχοντες δεν μπορούσαν, πια, να λύσουν τα πολλά προβλήματα που είχαν μαζευτεί. Έβλεπαν, όμως, ότι και στις γειτονικές τους χώρες το ίδιο συνέβαινε.
Οι σοφοί έλεγαν ότι δεν έφταιγαν μόνο οι άρχοντες, γι αυτήν την κατάσταση, αλλά και η ίδια η μορφή των Πολιτειών, που από μόνες τους προκαλούσαν δυσκολίες, τις οποίες ήταν, πια, ανίκανες να παραμερίσουν.
Κάποιοι, πολύ δυνατοί λαοί, υποστήριζαν ότι πρέπει να ενωθούν όλα τα κράτη μαζί και να κάνουν ένα παγκόσμιο κράτος, διότι αυτός είναι, τάχα, ο μόνος σίγουρος δρόμος, για να πορευθεί η ανθρωπότητα, προς τα εμπρός, ειρηνικά.
Κάποιοι άλλοι, όμως, έλεγαν ότι οι δυνατοί θέλουν να καταργήσουν τα σύνορα και ό,τι αυτά σημαίνουν, σε διαφορά πολιτισμών, γλώσσας, ιστορίας, εθνικού χαρακτήρα κλπ. διότι έτσι θα μπορέσουν, εύκολα και ανέξοδα, να υποτάξουν, οι λίγοι που έχουν την δύναμη, τους πολλούς αδύναμους λαούς.
Αυτά ήταν λόγια που άκουγαν από την τηλεόραση, μα και τα ζούσαν στο πετσί τους, οι απλοί άνθρωποι, αφού η ζωή τους γινόταν όλο και πιο δύσκολη.
Οι συζητήσεις καλά κρατούσαν και στο Ηλιόφωτο, με τον Γιάννη, τον μηχανικό, να επιμένει πως η παγκοσμιοποίηση δεν είναι η σωστή λύση. Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι να αλλάξουν τα κράτη την μορφή που έχουν, διότι αντί να βοηθούν τους απλούς ανθρώπους να πάνε μπροστά, βουλιάζουν αυτά τα ίδια.

Και τι είναι αυτό που πρέπει να αλλάξει και τι θα είναι το καινούριο, ρώτησε απορημένος ο Βαγγέλης, που δεν έχανε ευκαιρία να ρωτά. Ο Γιάννης προθυμοποιήθηκε να του απαντήσει και όλοι της παρέας, έφεραν τις καρέκλες τους κοντά στο τραπεζάκι του, για να τον ακούσουν :
«Αυτό που πρέπει να αλλάξει γρήγορα είναι να πάψουμε να νομίζουμε ότι το έθνος μας είναι όσοι βρισκόμαστε μέσα στα σύνορα, που μας χωρίζουν από τα άλλα κράτη. Πρέπει να ενωθούμε με όσους Ηλιοθαλασσινούς ζουν σε άλλες χώρες, όλης της Οικουμένης. Είμαστε ένας Λαός, που έχει απλωθεί σε όλο τον κόσμο και βρίσκονται πατριώτες μας σε όλα τα ξένα κράτη. Εκεί ζουν ειρηνικά, γίνονται επιστήμονες, επιχειρηματίες, παίρνουν θέσεις στο κουμάντο των χωρών τους, μα κρατούν πάντα μέσα στην ψυχή τους την αγάπη για την Πατρίδα μας.
Είναι σίγουρο, λοιπόν, ότι με προθυμία θα δεχόντουσαν, να γίνουμε όλοι μαζί ένα οικουμενικό κράτος, που δεν θα έχει σύνορα, αλλά πολίτες που θα κατοικούν όχι μόνο στη Χώρα μας, αλλά και σε όλα τα άλλα κράτη του κόσμου. Ένα κράτος που θα υπερασπιζόταν τα συμφέροντά τους στις χώρες που ζουν, μα και οι ίδιοι θα το βοηθούσαν να ορθοποδήσει οικονομικά και να προοδεύσει πολιτιστικά και τεχνολογικά.
Παρά τους αιώνες που πέρασαν και υποστήκαμε σκλαβιές και τυραννίες, η ιδέα του Έθνους μας έχει μείνει, μέσα σε όλους μας, ζωντανή και είναι ώρα να την αξιοποιήσουμε, με την σύγχρονη τεχνολογία, θεμελιώνοντας μια Πολιτεία που η επικοινωνία των ανθρώπων της, θα διαπερνά όλα τα σύνορα του κόσμου.»

Όσοι άκουσαν τον Γιάννη, απόρησαν και αναρωτιόντουσαν, πως είναι δυνατόν οι άνθρωποι ενός κράτους να είναι διασκορπισμένοι και σε άλλα κράτη. Μέχρι τότε, πουθενά δεν συνέβαινε αυτό. Ο Κωσταντής, που του άρεσε η ιδέα να δυναμώσει πολύ το κράτος τους, ρώτησε τον Μενέλαο, σαν παληό άρχοντα που ήξερε πολλά, αν αυτά που είπε ο Γιάννης μπορούσαν να γίνουν πραγματικότητα. Με καλή διάθεση, εκείνος του απάντησε ότι όλα γίνονται και συνέχισε:
«Η Ηλιοθαλασσινή φυλή, από την αρχή που παρουσιάστηκε στην ιστορία, είχε μεγάλη αγάπη για την Πατρίδα της, μα και μεγάλη μανία να πηγαίνει και να κάνει δικά της χωριά, σε άλλες ξένες, κοντινές και μακρινές, χώρες. Εκεί γίνονταν μπροστάρηδες για την πρόοδο και των ντόπιων και έτσι αποκτούσαν δύναμη, που ακόμα κρατά. Τώρα, λοιπόν, που η παγκοσμιοποίηση, είναι έτοιμη να καταπιεί με μια μπουκιά τη Χώρα μας, είναι πραγματικά η κρίσιμη ώρα να ενωθούμε, με όλους τους δικούς μας, σε όλη την Οικουμένη, για να γίνομαι δυνατοί και να μην επιτρέψουμε σε κανέναν ξένο να μας κάνει κουμάντο. Να μην ανήκουμε μόνο στην ίδια φυλή στα λόγια, αλλά να ανήκουμε όλοι μας, από όλο τον κόσμο, και στο ίδιο κράτος. Όλο μας το Έθνος μια γροθιά. Παληά δεν μπορούσε να γίνει αυτό, μα με την σημερινή τεχνολογία της επικοινωνίας είναι εύκολο.
Πρέπει, όμως, πρώτα να δείξουμε στους ανθρώπους μας στο εξωτερικό, ότι τους σεβόμαστε και θα τους θεωρούμε ισότιμους με εμάς, στο καινούριο κράτος. Ότι με συμφωνίες στις χώρες που ζούνε, θα υποστηρίζουμε τα συμφέροντά τους, ότι θα τους βοηθούμε, με προνόμια και ατέλειες, να φέρνουν τις επιχειρήσεις τους στον τόπο μας, για εργοστάσια, πανεπιστήμια, βαπόρια και κάθε τι που θα ανοίγει καινούριες ποιοτικές δουλειές για τη νεολαία μας. Όσο πιο πολύ ανακατευτούμε, οι μέσα στην σημερινή Επικράτεια, με τους έξω Ηλιοθαλασσινούς, τόσο πιο γρήγορα θα προοδεύσουμε και θα γίνουμε πιο δυνατοί.
Οι άρχοντές μας, όμως, θα πρέπει να βγαίνουν ,πια και από τους έξω και όχι μόνο από τους μέσα, όπως μέχρι τώρα. Θα γίνονται και στις χώρες που ζουν οι έξω, εκλογικά τμήματα και θα ψηφίζουν για άρχοντες αυτούς που θέλουν να τους αντιπροσωπεύουν στη Βουλή μας. Οι εκλογές θα γίνονται την ίδια μέρα σε όλη την Οικουμένη, διότι τώρα πια η κάθε πληροφορία, ή από το γειτονικό χωριό έρχεται, ή από την άκρια της Γης, μια στιγμή χρειάζεται.
Έτσι, θα ανοίξει με πράξεις και όχι μόνο με λόγια, η Χώρα μας την αγκαλιά της στους ξενιτεμένους μας, που θα της δώσουν φτερά να πετάξει ψηλά και μπροστά. Θα έχει την πρώτη Βουλή στον κόσμο, με άρχοντες από όλη την Οικουμένη, πράγμα που θα την κάνει διάσημη και θα είναι και η πρώτη Χώρα, που οι πολίτες της θα είναι απλωμένοι παντού στον κόσμο. Το Έθνος μας μπορεί να το κάνει αυτό και το αξίζει.»

Ο Κωσταντής περίμενε πιο πολλές λεπτομέρειες, μα για τον Μενέλαο ήταν αρκετό να πείσει όλους της παρέας τους, ότι μπορούσαν να έχουν, αντί μια ρημαγμένη χώρα, ένα μεγάλο δυνατό κράτος, με όρια εκεί που φτάνουν τα πλοία και ο πολιτισμός τους. Σταμάτησε, λοιπόν και ζήτησε από την Πολυξένη να κεράσει ρακές την παρέα τους. Θα συνεχίσουμε την συζήτηση άλλη φορά, που θα βρεθούμε, τους είπε και άλλαξαν κουβέντα

(Visited 183 times, 1 visits today)

Προσθήκη νέου σχολίου

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *